- 23/04/2025
- Wim Van Den Nobelen
Waarom vacatures zonder naam net zoveel aantrekkingskracht hebben als een brief van de belastingdienst
“We zijn een betrokken organisatie.” “Bij ons ben je geen nummer.” “Persoonlijk contact staat bij ons centraal.”
Je leest het in elke vacaturetekst. Tot je wil solliciteren.
En dan zie je dit: 📩 “Stuur je cv naar sollicitatie@bedrijf.nl” 🧱 “Voor vragen kun je terecht bij onze HR-afdeling” 👻 Geen naam. Geen gezicht. Geen mens te bekennen.
🤔 Persoonlijk… maar anoniem?
We willen allemaal menselijke maat in recruitment. We willen “echt contact”, “een klik”, “persoonlijke matches”.
Maar als je als sollicitant niet eens weet aan wie je je richt, dan voelt het alsof je een kaartje stuurt naar "de bewoner van dit adres."
En dan die klassieker: "Wie zijn wij?" Hoe vaak wordt die zin gebruikt — om vervolgens géén namen, géén gezichten en géén verhalen te laten zien.
👋 Geef gewoon een naam
Je hoeft geen hele levensverhalen te delen. Maar geef sollicitanten op z’n minst een naam, een gezicht, een aanspreekpunt.
Iemand waar je een vraag aan kunt stellen. Iemand waar je je brief op kunt richten. Iemand die, hopelijk, ook echt reageert.
Want dat hele “persoonlijke contact” waar je in je vacature over opschept?
➡️ Dat begint hier.
🙋♂️ Dus recruiters, HR’ers, hiring managers...
Zet je naam onder de vacature. Zet je e-mailadres erbij.
Desnoods je voornaam met een AI-avatar — als het maar menselijk voelt.
Want wie geen gezicht toont, kan moeilijk verwachten dat een kandidaat zich durft te laten zien.
📣 Herkenbaar? Of vind jij dat anonimiteit prima werkt? Laat het weten in de reacties 👇
