- 18/06/2025
- Wim Van Den Nobelen
Waarom je niet iets kunt leren wat je al denkt te kunnen
Recruiters zijn net mensen. En mensen houden van patronen. We scannen snel, vullen aan, herkennen – en vergeten soms dat wat bekend lijkt, niet per se begrepen is.
Toen ik laatst de uitspraak van Epicurus las – “Je kunt niet iets leren wat je al denkt te kunnen” – dacht ik meteen aan recruitment. Want hoe vaak geloven we niet dat we al weten hoe het zit?
We denken te weten wat een “goede kandidaat” is. We denken te weten wat een hiring manager bedoelt. We denken te weten waarom iemand ‘niet past’.
En juist dat denken zit ons in de weg.
Het grootste risico voor recruiters is niet een gebrek aan kennis, maar het overschatten ervan. Met name geldt dit voor senioriteit. Hoe meer ervaring hoe meer overschatting!
We bouwen op ervaring, op buikgevoel, op eerdere plaatsingen. En dat is waardevol – maar het wordt gevaarlijk als het de nieuwsgierigheid vervangt.
Want de kandidaat van nu is niet de kandidaat van toen. De markt van Q2 is niet die van Q1. En ‘cultural fit’ is geen synoniem voor ‘lijkt op de vorige.’
Recruitment vraagt om een open houding. Een bereidheid om te twijfelen. Om te onderzoeken. Om door te vragen, juist als je denkt het al te snappen.
Dus misschien is deze woensdag een goed moment om even stil te staan. Waar vul jij (te) snel iets in? Wat zou je vandaag kunnen ontdekken als je jezelf toestaat het níét al te weten?
Want pas als je erkent dat je nog kunt leren, gaat de deur echt open.
Tot volgende week, Wim
