Vroeger was alles beter, aldus sprak een recruitmentdino

Ah, de goeie ouwe tijd. Toen recruitment nog simpel was en niet deze digitale jungle waar we ons nu dagelijks doorheen moeten hakken. Laat me je meenemen op een reis terug in de tijd.

Advertenties in echte kranten

Vroeger hadden we advertenties in kranten. Je weet wel, die papieren dingen die eerst bomen waren en vervolgens voor zeven uur 's ochtends door je brievenbus werden gegooid door een tiener op een bromfiets. Die advertenties kostten een klein fortuin, elke letter werd gewogen op een goudschaaltje. Daarom waren vacatureteksten keurig bondig: "Ervaren vertegenwoordiger gezocht. Goede verdiensten. Tel. 020-123456."

Geen ellenlange teksten over "gedreven teamspelers met een hands-on mentaliteit die out-of-the-box denken combineren met stakeholdermanagement in een dynamische omgeving." Nee, gewoon to the point. En het mooie? Mensen lazen die advertenties echt.

Zaterdagochtend met een kop koffie de krant doorbladeren was een ritueel. Nu? Nu verdrinken vacatures in een zee van digitale ruis op platforms die meer geld kosten dan mijn eerste auto.

De rolodex: ons analoge LinkedIn

Dan hadden we onze rolodex. Voor de millennials onder ons: dat was zo'n rond ding op je bureau met kaartjes erin, gesorteerd op alfabet. Een soort fysiek LinkedIn, maar dan zonder de eindeloze stroom van “Eindelijk mijn droom waargemaakt”-posts.

Die kaartjes vulde je zelf in met een pen of je plakte er een visitekaartje op (remember those?). Naam, functie, telefoonnummer, en soms een cryptische aantekening als "houdt van voetbal" of "rookt pijp." Dat ding was je goud waard. Als je rolodex vol zat, was je een echte netwerker.

En het mooie: die contacten waren echt van jou. Geen algoritme dat bepaalde wie je wel of niet te zien kreeg.

Bellen in de avond

En dan het bellen. Mensen hadden een thuisnummer. Één nummer voor het hele gezin! We belden 's avonds, want overdag waren alleen mensen zonder werk thuis. Dat was de logica. Na zes uur ging de telefoon in heel Nederland rinkelen.

"Goedenavond, met Wim van DinoRecruitment. Spreek ik met meneer Jansen? Ik bel voor die functie waar u op heeft gereageerd." En dan kreeg je gewoon iemand aan de lijn! Geen voicemail, geen "dit nummer is niet langer in gebruik," gewoon een echt mens die opnam. Soms kreeg je de verkeerde persoon "Nee, dat is mijn zoon, die woont al drie jaar niet meer thuis" maar dan had je tenminste nog een gesprek.

Nu: de digitale ellende

Kijk naar vandaag. LinkedIn en Indeed zijn geldverslindende vacatureoverzichten die beloven dat ze jouw vacature naar de juiste mensen brengen.

En bellen? Je kunt wel de hele dag gaan bellen, maar niemand neemt meer op. Mensen hebben hun telefoon op stil staan, of erger nog: ze nemen geen onbekende nummers op.

Het paradoxale resultaat

Het grappige is: we hebben nu meer tools dan ooit om mensen te bereiken, maar we bereiken ze minder dan ooit. We kunnen binnen seconden duizenden mensen "targeten", maar krijgen minder reacties dan vroeger met één advertentie in de Intermediair.

Vroeger hadden we minder keuze, maar waren de opties transparant. Nu hebben we oneindige mogelijkheden, maar zijn we verloren in de opties.

Maar toch...

Oké, ik geef het toe: vroeger was niet alles beter. Die rolodex raakte vol, kranten werden weggegooid, en als iemand verhuisde was je dit contact kwijt. En laten we eerlijk zijn: die "goeie ouwe tijd" was vooral goed voor mensen die het systeem kenden.

Vandaag de dag kan iedereen een netwerk opbouwen, vacatures plaatsen en kandidaten bereiken. En dat is zeker vooruitgang omdat er meer tijd is voor de analyse wie bij de organisatie past.

Maar soms, heel soms, als ik weer een LinkedIn-premium-abonnement moet verlengen of voor de zoveelste keer een voicemailbericht inspreek dat nooit wordt beantwoord, denk ik met weemoed terug aan die tijd dat recruitment nog simpel was.

Wie weet... misschien is het tijd voor de comeback van de rolodex. Want laten we eerlijk zijn: vroeger was recruitment vooral ook geluk hebben. Nu zou je het bijna een expertise noemen.

Tot volgende week

Wim