- 24/09/2025
- Wim Van Den Nobelen
Waarom recruiters en sollicitanten een andere taal spreken
Twee mensen, één gesprek, twee verschillende talen.
Recruiters zijn opgegroeid in een wereld van cultural fit, deliverables, ownership en agile mindsets. Het rolt zo van hun tong dat ze vergeten dat mensen gewoonlijk zeggen: bij de organisatie passen, wat moet je afhebben, verantwoordelijkheid nemen en flexibel zijn.
Men verliest elkaar in de vertaling.
Het theater van wederzijds (on)begrip
Recruiter: "Het salaris is marktconform." Sollicitant: Knikt instemmend terwijl deze geen flauw idee heeft wat dat betekent maar durft niet door te vragen.
Recruiter: "We zijn hier super informeel, gewoon jezelf zijn hoor!" Sollicitant: Begint over hobby's, ex-vriendin en waarom de vorige baas een ….. was
Waarom dit zo schadelijk is
Goede mensen vallen af om de verkeerde redenen.
Die ervaren teamleider die zegt "ik zorg gewoon dat iedereen weet wat er gebeurt"? Die doet stakeholder management zonder het te beseffen. Maar omdat deze die term niet gebruikt, glijdt deze door de spreekwoordelijke mazen.
Verkeerde mensen komen door. Recruiters selecteren kandidaten die het jargon beheersen, niet per se degenen die het werk het beste kunnen doen.
Frustratie escaleert. Recruiters vinden sollicitanten vaag en onvoorbereid. Sollicitanten vinden recruiters pretentieus en onduidelijk. Niemand wint, iedereen verliest tijd.
De vertaalslag die alles verandert
Stop met aannemen dat de andere partij je bedrijfsdialect spreekt.
Voor recruiters
Schakel je jargonfilter in. Vraag niet naar "ownership" maar naar "vertel over een moment dat je verantwoordelijkheid nam voor iets, ook toen het lastig werd." Niet naar "agile ervaring" maar naar "hoe ga je er mee om wanneer prioriteiten opeens veranderen?"
Praat over werk zoals mensen dat daadwerkelijk beleven, niet zoals het in functieomschrijvingen staat.
Voor sollicitanten
Durf vragen te stellen. "Wat verstaan jullie precies onder cultural fit?" is geen teken van zwakte, maar van intelligentie. Beter een verhelderende vraag dan een verkeerd antwoord.
Voor beide partijen
Herhaal wat je hoort in je eigen bewoordingen. "Als ik het goed begrijp, zoeken jullie iemand die..." en "Dus wat je eigenlijk bedoelt is..."
Eén zin die beide kanten helpt: "Kun je daar een concreet voorbeeld bij geven?"
Het echte verschil
De beste gesprekken voelen als een normaal gesprek tussen mensen. Je praat over werk zoals dat daadwerkelijk gaat. Zonder acroniemen, zonder buzzword-bingo, zonder het gevoel dat je een corporate-taalexamen aflegt.
Want uiteindelijk is werk gewoon werk. Met mensen, voor mensen. De rest is decoratie die in de weg staat.
Ps: Misschien spreek ik nu ook gewoon mijn eigen dialect: schrijver die denkt dat hij iets zinnigs heeft te zeggen over recruitment. Maar als een HR-professional dit leest en denkt "waar slaat dit nou op?", dan bewijs ik eigenlijk mijn eigen punt.
